منوی اصلی

بهزاد مهربان جوینی یکی از صدها کشاورزی که بخش زیادی از اراضی کشاورزی‌اش را شرکت آب منطقه‌ای به نام بستر رودخانه تصرف کرده در این باره به خبرنگار ایلنا، گفت: همه کشاورزان شکایت نامه‌ای تنظیم و امضا کرده و برای پیگیری به نماینده رودبار در مجلس ارائه داده‌ایم. سال‌هاست بر روی زمین‌های پدری‌مان به شالیکاری مشغولیم و اجازه نمی‌دهیم آب منطقه‌ای این ظلم را در حق‌مان روا دارد.

وی ادامه داد: آب منطقه‌ای با این کاری که کرد حق‌ ما کشاورزان را پای مال کرد. با وجود سدها در بالادست دیگر سیلاب مخربی در منطقه با بارندگی‌ها ایجاد نمی‌شود که بخواهند به نام بستر رودخانه زمین‌هایی که سال هاست با زحمت کاشت و برداشت می‌کنیم را تصرف کند.

این کشاورز اهل رودبار اضافه کرد: با زمین‌هایی که برای بستر رودخانه‌ در نظر گرفته‌اند دیگر برنج زاری برای‌مان باقی نمی‌ماند. این چه قانونی است که دولت به جای حمایت، بر علیه کشاورزان است. آب منطقه‌ای با این کار موجب بیکاری‌مان می‌شود و وقتی زمینی برای کشت نداشته باشیم مجبوریم کوچ کنیم و آواره حاشیه شهرهای دیگر شویم.

یحیی عزیزی کارشناس جهاد کشاورزی گیلان هم در این زمینه به ایلنا، گفت: شرکت آب منطقه‌ای گیلان برخلاف قانون در بستر سفید رود همه شالیزارهای کشاورزان را در سال 99 و بدون در نظر گرفتن نسق زراعی آنها به کمک اداره ثبت اسناد و املاک استان مردم را خلع از مالکیت کرد. آنهم مالکیتی که از سال 1340 تا کنون در اختیار این مردم بوده است.

عزیزی ادامه داد: در دهه  80 وقتی پروژه راه آهن که پروژه‌ای ملی بود را می‌خواستند اجرا کنند، خود دولت وقت مالکیت مردم این منطقه را به رسمیت شناخت و شالیزارها را از اهالی منطقه خریداری کرد تا پروژه‌‌شان را اجرا کنند. در نظام اجرایی تناقض وجود دارد چرا که در دهه هشتاد مالکیت کشاورزان رودبار را به رسمیت می‌شناسند و در دهه نود این مالکیت را نادیده می‌گیرند.

این کارشناس حوزه کشاورزی ادامه داد: سفید رود حریم تعریف شده‌ای دارد و بستر این رودخانه قانونا از لحاظ فنی قابل بررسی است. یعنی قانون بستر می‌گوید اگر در طی 25 سال آب سفید رود به قدری طغیان داشته باشد که مسیلی راه بیفتد و اراضی کنار رودخانه را تخریب کند، آنجا بستر سفید رود می‌شود. ولی بیش از 70 سال است که چنین اتفاقی نیفتاده است و مردم سال هاست آنجا کشت و کار می‌کنند. پس در نظر گرفتن یک و نیم کیلومتر بستر برای رودخانه سفیدرود اقدام معقولانه‌ای نبوده و رفتار آب منطقه‌ای اصلا منطقی نیست.

وی گفت: استان گیلان ضعف مدیریتی بسیار زیادی دارد و نگاه ضد مردمی تا دلتان بخواهد در این استان زیاد است. استاندار فعلی هم به هیچ عنوان نمی‌تواند مشکلات استان را حل کند. شرکت آب منطقه‌ای با این اقدام غیر کارشناسانه‌اش میلیاردها تومان سرمایه کشاورزان را به نفع دولت مصادره می‌کند و هر آن چیزی که اینها باب میل‌شان نیست نامش را انفال دولت می‌گذارند در حالی که انفال دولت برای خودش تعریف دارد.

عزیزی گفت: دخالت نماینده‌های مردم در دفاع از مدیران حتی دست مسئولان کشوری را هم بسته است و نمی‌گذارند در عزل و نصب مسئولان گیلان دخالت کنند.  اگر نمایندگان دلسوز مردم بودند به هیچ وجه این اتفاقات تلخ در استان گیلان رخ نمی‌داد. متاسفانه این افراد فقط نام نمایندگی را به یدک می‌کشند و هیچ کار مفیدی برای مردم انجام نمی‌دهند.

این کارشناس حوزه کشاورزی ادامه داد: استان گیلان زیرساخت‌های بسیار خوبی برای ایجاد شغل دارد، اما متاسفانه مدیران دلسوزی ندارد و به همین دلیل این استان با وجود غنی بودن سرشار از فقر و عقب ماندگی است. مسئولان گیلانی با تصمیمات نابه جا برای نظام هزینه تراشی می‌کنند. و اگر سند آب منطقه‌ای از سوی قوه قضاییه ابطال نشود اعتراضات فراوانی در پی خواهد داشت.

وی افزود: ظاهرا نظارتی بر رفتار مدیرعامل آب منطقه‌ای گیلان وجود ندارد. نمایندگان هم که به دنبال مسائل خاص خودشان هستند. در این بین مسئولان کشوری خودشان باید خیلی جدی به مشکلات مردم استان گیلان ورود کنند.

مهردادگودرزوند چگینی نماینده مردم رودبار در مجلس هم زمانی برای مطالبه کشاورزان رودباری دست به کار شد و از رئیس قوه قضاییه خواست که به طور جد به این موضوع ورود کند و سند آب منطقه ای را ابطال کند که کارد به استخوان این کشاورزان رسیده بود. حقی که پیش تر از اینها انتظار می‌رفت توسط وی به عنوان نماینده و صدای گویای آنها در صحن علنی مجلس شنیده شود و نه مثل ده‌ها مطالبه دیگر مردم این شهرستان که ابتدایی ترین آنها آب شرب است هنوز به طور جدی نه از سوی مسئولان آبفا و نه نماینده مردم مطالبه گری نشده است.

منبع: خبرگزاری ایلنا

انتهای پیام/