منوی اصلی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گیل بان»؛ نوروزبل از ترکیب دو واژه نوروز و بل به وجود می‌آید، نوروز به معنی آغاز سال نو و بل به معنی شعله آتش است که در ایام قدیم همانند نوروز باستانی، با برگزاری آیین ها و جشن هایی خاص خود برگزار می شد. ماه های گاهشماری گیلان شامل دوازده ماه: نوروز، کورچ، اَرِیه، تیر، موردال، شَریر، اِمیر، آوِل، سِیا، دِیا، وَرفِنه و اِسفَندار می باشد. برای تبدیل سال هجری شمسی به سال گیلانی، باید عدد ۱۹۵ را به سال هجری شمسی اضافه نمود. زمان جشن نوروزبل برابر با آخرین شب سال (اِسفَندار ماه) و اولین روز سال (نوروز ماه) بوده و بر اساس محل برگزاری و نحوه قراردادن پنج روز کبیسه، بین سیزدهم تا هفدهم مرداد ماه (ماه شیر و خورشید بر اساس نجوم قدیم: افتو شومار، آفتاب شمار) می باشد. علت نوسان تاریخ، به دلیل نوع محاسبه هر سرگالش با روش سنتی در مناطق مختلف کوهستانی گیلان و مازندران می باشد.

برخی از پژوهشگران قدمت این جشن را به عصراسطوره می دانند و به رویدادهای عصر فریدون و ضحاک منتسب می نمایند و برخی دیگر از پژوهشگران نوروزبل را جشن برداشت محصول و زمان پرداخت خراج به حکومت (آیین خراجی) بیان می کنند. در جشن نوروز بل شرکت کنندگان بر فراز بالاترین محل سکونت خود می روند و کوپه آتش (سه، پینج، هفت و یا نه) برپا می کنند. آتش که از عناصر چهارگانه بوده، در باور مردم قدیم مقدس بوده و به عنوان ابزار خبررسانی شروع آغاز سال جدید استفاده می شد و اعتقاد بر این بود که برافروختن آتش در نوروزبل از شدت برف و سرما در زمستان کم می کرد و از آسیب هایی که ممکن بود سرمای زیاد بر محصولات و خانه های شان وارد کند، آنها را در امان نگه می دارد. در این جشن حدود ده مرد با کلاه و شولای گالشی در اطراف آتش می چرخیدند و نوازنده های محلی نیز در کنار مردم سرود و آوازخوانی می کردند. همچنین در این مراسم شرکت کنندگان در کنار آتش برای طلب خیر، نیکی و برکت در سال جدید به ستایش می پرداختنداز اشعاری که در این جشن توسط مردم هم خوانی می شود ” گوروم، گوروم، گوروم بل، نوروزما و نوروزبل، هر سال ببی سالِ سو، نو ببی خانه ‌واشو” بود. پس از اتمام شعرخوانی، همگی در این مراسم سال نو را با جملات ” نوروزبل مبارک ببی” و ” نو سال ببی سال سو” تبریک می گفتند.

انتهای پیام/