منوی اصلی

سفر کردن همیشه و در همه دوران ها، در میان مردمان، معمول بوده است. انسان‌ها با هدف دید و بازدیدهای خانوادگی، خویشاوندی، دوستانه و نیز دیدار از مناطق دیدنی و جاهای ناشناخته و شگفت انگیز و زیبا، به سیر و سفر می‌پرداختند.
آن چه که در این میان میزبان و مهمان را خوشحال و خشنود می‌کرد، رهاورد و ارمغان سفر بود که به” سوغاتی” معروف است.
در فرهنگ فارسی معین، در ذیل واژه سوغات آمده است؛ هدیه، تحفه، هدیه سفر، ره آورد( معین؛ فرهنگ معین، ص۱۹۵۵)
اگرانسان‌های نخستین به حکم ضرورت جابجا می‌شدند، امروزه مهاجرت و سفر کردن علاوه بر مسکن گزینی و کاریابی، جنبه تفریحی هم دارد. انسان‌های گرفتار در هیاهوی کار و تلاش و خستگی‌های روانی و جسمی، دوست دارند زمانی را هم برای دیدار و تماشای زیبایی ها و شگفتی‌هاب دور و نزدیک خود اختصاص دهند.
آن گاه که از سفر سخن می‌گوییم، بی‌تردید، رهآورد سفر و سوغاتی هم در کنار آن همواره مطرح بوده است. هر مسافر و گردشگری، هدیه و تُحفه ای از خوراکی و پوشاکی بومی و مانند آن ها را از زادگاه و زیستگاه خود، برای خانواده و خویشاوندان به ارمغان می‌برد، تا رسم و آداب اجتماعی به جای آورد و میزبان را شادمان سازد و هنگام بازگشت نیز هر آن چه از روستا و شهر مورد بازدید به عنوان تحفه وسوغات موجود بوده است، با خود به شهر و دیارش می‌آورد.
بنابراین از دیرینه زمان، ارمغان سفر، در بُقچه و کیسه و چمدان مسافر جای گرفته و تا امروز جایگاه ارزشمند و ویژه خود را دارد و این سوغاتی‌ها در کنار خاطره‌های شیرین گردشگری، سفر کردن را برای همیشه خواستنی و جذاب کرده است. سوغاتی‌های لاهیجان، از گذسته تا کنون را می توان به شرح زیر بیان کرد:
١_ ابریشم (ره آوردی تاریخی)
٢- چای
٣_ کلوچه سنتی-صنعتی
۴_ کوکی
۵_ صنایع دستی
۶_ انواع برنج
٧_انواع نان‌های محلی

به قلم: محمود اصغری

(نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان)

انتهای پیام/