منوی اصلی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گیل بان»؛  تنوع زیستی یا تنوع حیات که نخستین بار توسط والتر روزن در سال 1985 میلادی مطرح شد، به مفهوم تنوع یا گوناگونی موجودات زنده در سه سطح درون گونه ای، بین گونه ای و اکوسیستم است.

تنوع زیستی عامل بقای هر اکوسیستمی است و نقش قابل توجهی را در تأمین انرژی، غذا، دارو و سایر منابع حیاتی، گسترش صادرات غیرنفتی و صنعت گردشگری و نیز بهره برداری های اقتصادی به منظور توسعه پایدار، ایفا می کند.

چرخش مواد غذایی، تشکیل خاک؛ تامین مواد سلولزی، مواد بیوشیمیایی و آب؛ کیفیت هوا، کنترل سیل و فرسایش خاک، تصفیه آب و فاضلاب، کنترل آفات و بیماری ها، گرده افشانی طبیعی؛ ارزش های زیبایی شناسی، و در نهایت تفریح و گردشگری، از جمله کالاها و خدمات حاصل از تنوع زیستی است. عدم آگاهی و شناخت کافی و نیز گسترش لجام گسیخته فعالیت های مخرب باعث انقراض سریع تنوع زیستی توسط دخالت های انسانی شده است.

بیش از 130 گونه درختی و درختچه ای در جنگل های هیرکانی وجود دارند. این جنگل ها با طولی در حدود 850 کیلومتر همچـون نـوار سـبزی سـواحل جنـوبی دریـای خـزر در شـمال ایـران را پوشـانده است.

جنگل های هیرکانی، 15 درصد از جنگل های ایـران و 1.1 درصد از سطح کل کشور را بـه خـود اختصـاص داده اند. تنوع ارتفاع و پوشش گیاهی، و گوناگونی اقلیمـی در طول گستره این جنگل ها، یکـی از مهمترین بانک های طبیعی ژنتیکی زمین را بـا تعـداد گونه های انحصاری بالا به وجود آورده است.

تبدیل جنگل ها به اراضی زراعی، توسعه دامپروری، گسترش مناطق مسکونی و ویلاسازی، برداشت چوب، آفات و بیماری ها، ساخت سد و آب بندها از عوامل اصلی تهدید تنوع زیستی در این نواحی است.

تخریب جنگل های هیرکانی منجر به تغییر اقلیم و خطر بروز سیل در نواحی شمالی کشور می شود. کاهش شدت ضربات ناشی از بارش قطرات باران به خاک در اثر برخورد با پوشش گیاهی تاج و شاخ و برگ های کف جنگل، منجر به کاهش خطر بروز رواناب و سیل می شود.

با توجه به قابلیت 500 تا 2000 مترمربعی نگهداشت آب در هر هکتار از اراضی جنگلی، نفوذ تدریجی آب به سفره های زیرزمینی باعث ایجاد ذخایر قابل توجه آب شیرین در خاک و کاهش فرسایش می شود.

تهیه بانک ژن گونه های گیاهی بومی و سازگار به شرایط اقلیمی و خاکی منطقه و نیز تکثیر و جنگل کاری آنها در نواحی هیرکانی گامی موثر در بقای این ذخایر ارزشمند طبیعی خواهد بود.

انتهای پیام/