true
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گیل بان»؛ واژه کرب در اصل، به معنای غم و غصه است. کرب زنی یکی از آئینهای سنتی ماه محرم در شهر لاهیجان (شماره ثبت ملی 682) می باشد که توسط عزاداران محله شعربافان (شورا محله) در هفتم ماه محرم در شب و در روز عاشورا در شهر لاهیجان و در اربعین امام حسین در شهر مشهد اجرا می شود. مرحوم محمدابراهیم غبرائی (متخلص به فانی) در اواخر قرن ۱۲ هجری شمسی در سفر به کربلا با این مراسم عزاداری آشنا شد و بعد از بازگشت به شهر خود (لاهیجان) با سرودن مرثیه های فارسی و تغییر در ریتم ها مراسم کرب زنی را در محله شعربافان به اجرا درآورد. در مراسم کرب زنی، کرب داران (کرب زنان) که عموما سیاه پوش هستند کرب ها (دو قطعه چوبی استوانه ای شکل با دسته ها و لبه های صاف که تقریباً به اندازه یک مشت با وزن حدود۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم و دارای یک تسمه چرمی) را به حالت گره شده در کف دست گرفته و با وزن مرثیه خاصی که مرثیه خوانها آن را میخوانند، آنها را بههم و با حالت های مختلف در زیر پا، جلوی زانو، پشت سر، جلوی سینه میکوبند و قسمتی از مرثیه را به عنوان پاسخ مرثیه، تکرار میکنند.
کرب زنی هماهنگ با ضرب های مختلف (یک، دو، سه، پنج و …) به نوعی نشان دهنده حس ندامت و پشیمانی اقوامی هست که در واقعه کربلا ساکت و ساکن بودند. در قدیم کرب را از چوب درخت کرب که در گذشته در مناطق کوهستانی فراوان بود می ساختند. به دلیل کمیاب شدن درخت کرب امروزه از درختان گردو و توت برای ساخت کرب استفاده می شود. روایت آیین مذهبی کرب زنی به چند روز پس از شهادت امام حسین و زمانی که یزید سر امام حسین (ع) را با چوب خیزران به مهمانان خود به نشانه تحقیر نشان میداد و درباره آن، داستانهای دروغ میبافت، بر می گردد. مردمی که در بیرون دارالخلافه بودند با شنیدن صدای حضرت زینب که یزید را به دروغ متهم مینمود، شروع به اعتراض نمودند و برای اینکه صدای اعتراضشان به اسارت خاندان پیامبر، به گوش یزید برسد، از کوبیدن دو تکّه سنگ به هم استفاده کردند. آیین مذهبی کرب زنی علاوه بر لاهیجان در شهرهای سبزوار، سامان، زنجان و بابل نیز اجرا میشود ولی نوع کوبیدن کرب ها در شهرهای مختلف با هم متفاوت می باشد.
منبع: پیج اینستاگرامی لاهیجان من و تو (lahijan_manotoo)
انتهای پیام/
false
true
true
true